Fiscale controle: wat de fiscus niet mag zien

In het leven van elke zelfstandige bestaat er een bijzondere ruimte die zich niet laat herleiden tot cijfers of balansen. Het is een plek van uitwisseling, van vertrouwen en soms van bezorgdheid, gedeeld met iemand discreet maar onmisbaar: de accountant.

Via deze bondgenoot in de schaduw durft de zelfstandige woorden te geven aan vragen die hij elders nooit zou durven stellen.

Hij deelt er de twijfel over een verkeerd geklasseerde factuur, de opluchting na een goed kwartaal, de angst voor een controle, het verlangen om een nieuw project te starten. Deze berichten, vaak laat op de avond geschreven, zijn veel meer dan administratieve formaliteiten: ze vertellen iets over wie men is.

En precies die innerlijke ruimte heeft het Gentse hof van beroep vandaag beschermd.

De fiscus kan veel controleren… maar niet uw vertrouwen

We leven in een tijd waarin een fiscale controle zich kan binnenwerken in de digitale coulissen van uw onderneming: backups, mailboxen, cloudmappen, volledige harde schijven.

Het risico?

Dat persoonlijke gesprekken — geschreven in de oprechtheid van het moment — terechtkomen in handen waarvoor ze nooit bestemd waren.

Het hof heeft duidelijk beslist: mails tussen een zelfstandige en zijn accountant zijn beschermd.

Ze behoren tot de vertrouwelijke sfeer waarin de professional kan helpen, adviseren en verhelderen. Ze vallen onder het beroepsgeheim en hun inhoud mag door de fiscus niet worden gelezen of geanalyseerd.

Een fiscale controle moet een grens respecteren: die van het vertrouwen.

Het werk gaat verder, maar zonder inbreuk op uw professionele intimiteit

Natuurlijk behoudt de administratie al haar bevoegdheden:

Ze mag uw boeken, uw facturen, uw bankuittreksels en uw boekhoudkundige documenten onderzoeken. Dat maakt deel uit van het spel — en elke zelfstandige weet dat. Maar deze uitspraak herinnert ons aan een fundamentele waarheid:

Men controleert geen denkproces in volle beweging.
Men doorzoekt geen correspondentie waarin men om hulp vraagt.
Men rooft geen woorden die enkel bestaan om een eerlijke boekhouding op te bouwen.

Deze beslissing beschermt de vrijheid om te denken, te twijfelen, te leren en zich te verbeteren.

U kunt uw accountant dus blijven schrijven zonder angst. Uw onhandige vragen, uw aarzeling, uw nachtelijke bedenkingen, uw verzoeken om uitleg…

Alles blijft beschermd.

De fiscus mag uw boekhouding onderzoeken, maar niet uw professionele geweten.